Zakdoekje

Bergen papieren zakdoekjes heb ik de afgelopen dagen volgesnoten.
Vandaag heb ik (her)ontdekt dat je zo'n zakdoekje ook voor heel andere doeleinden kunt gebruiken.

Stukken leuker.

Nijntje in de mode

Nijntje viert een feestje.
Het Dick Bruna Huis, onderdeel van Het Centraal Museum in Utrecht, viert namelijk zijn vijfjarig jubileum.

Ter ere van dit feit is een aantal modeontwerpers gevraagd een feestjurk voor Nijntje te ontwerpen.
Hun creaties zijn t/m 31 december van dit jaar te bewonderen in bovengenoemd museum.
'Nijntje in de mode' is de titel van het boek horend bij de tentoonstelling.

De creatie die Nijntje op de foto draagt is alleen op deze blog te zien.
Bijzonder exclusief, dus.

Rozerood

Rozerood
Zoete kleur
Warme kleur

Sprookjeskleur.

Onderuit

Beweging zorgt voor vooruitgang.
Zo kom je nog eens ergens.

Tenzij een vloedgolf je overspoelt.
Dan ga je onderuit.

Pas op de plaats.

Slow

Cups en pads verdrongen de filterzakjes.
Wie met zijn tijd mee gaat drinkt Senseo of Nespresso.

Sinds vanochtend weet ik wel beter:
'slow coffee' is de nieuwe trend.
Ofwel, filterkoffie, waarbij het water 'slow' door de koffie drupt.

Mijn schoonmoeder heeft nooit anders gedaan.
Die ma, is ze opeens trendsetter.

Nog twaalf

Ik kocht een tijdschrift en kreeg daarbij twee maskers cadeau.
Ze liggen nu te wachten.
Tot ik mijn kleine vriendinnetje weer zie.

Nog twaalf nachtjes slapen.

Bloemenweitje

"Dit is de meester," zegt mijn kleine vriendinnetje met diepe stem. Ik word voorgesteld aan een bebrild houten kippetje. Hij draagt een jacquet en houdt een strenge stok tussen zijn vleugel geklemd.
Ik flits naar de ouderwetse schoolbankjes met kippenkinderjtes vlak naast hem. Zijn leerlingen, begrijp ik. Nee, hij is 'gewoon' de meester. Ze klinkt beslist.

Nog voor ik kan vragen wie de meester dan wél is, gaat ze verder:
"Jij bent de moeder en ik ben het kindje." Mijn moederkip is even groot als de meester, maar haar snavel steekt niet nuffig de lucht in. Ze draagt een kleintje tussen haar grote vleugels.
Bloemenweitje, antwoordt mijn vriendinnetje als ik vraag naar de naam van het kleintje en Bloemenweitje moet slapen.
Moederkip beweegt richting kinderbedje, maar dan zegt het kippenkindje:
"Ze slaapt óók heel lekker in haar moeders armen..."

Moederkip smelt.

Fladderen

De vlinders fladderen weer!
Vooral gele en witte heb ik de afgelopen dagen gezien.
Dansend gaan ze door hun leven, kort maar prachtig.

Versleten

Twee handjes vol heeft mijn kleine vriendinnetje.
Met Kabouter Plop figuurtjes.
Tot in detail uitgewerkte miniatuurtjes.
Elke kabouter draagt een vrolijke zwem-outfit.

Zij kiest er één in duikstand, mij duwt ze die met de zwemband om in de hand.
Er moet weer eens gepraat worden.
Dus dat doen ze.
Over zwemmen, gaat het.

Onze figuurtjes kijken over de rand van de tafel.
De mijne wil de rivier al inspringen, als ze zegt:
"Het water is versleten."
"Bedoel je dat er geen water meer in de rivier zit?" doe ik een vertaalpoging.
Precies, dat bedoelt ze.

Zucht...wat een taalgevoel...en ze is pas bijna-vier...

Eigen weg

Soms denk ik dat ik 'm gevonden heb, dan zoek ik weer:
mijn eigen weg in het schrijven, in het beeldend werken.
Soms ben ik bang dat mijn werk niets voorstelt, dan ben ik weer tevreden.

Vandaag laat ik me inspireren.
En bewandel mijn eigen weg.

Yes!

Mee

Geïnspireerd door de zon, dit kaartje.
Onze woonkamer heeft veel kleur, waaronder geel.

Als de zon schijnt, schijnt de kamer mee.