Ik zie, ik zie...

Ik zie, ik zie wat jij niet ziet...
Het is een dier en het ontstond spontaan tijdens het schilderen.
Hoe ik ook kijk, ik zie alleen hem.

Aangenaam, de lente-das!

Met snaveltje

Alle eendjes zwemmen...
Of is het een vogeltje geworden?
Hoe dan ook, het werd. Een beestje. Met veertjes. Met snaveltje.
Zomaar.

In de bol

Zomertijd?
Ik heb de lente in de bol!

Jas

Ik verruilde mijn dikkere winterjas voor een dunnere.
De dunnere werd te warm.
Liep ik zomaar buiten in een vest!
En dat alles binnen één week.

Vandaag kruip ik weg in mijn sjaal en ril. Brrr...
Ik rits mijn dunnere winterjas dicht. Grrr...

Zusje

Kaartjes maken is leuk. Fotograferen ook.
Ik kan niet kiezen wat ik het leukste vind en gelukkig hoeft dat ook niet.
Vandaar dat Kaartjes en Krabbels een zusje heeft: Fotoverhalen

Kom je op kraamvisite?

Af en opgestuurd

De tafel lag vol materialen en de chaos werd steeds groter.
Na een aantal probeersels  rolde er dan toch een collage uit die mocht blijven.
Vandaag heb ik 'm opgestuurd, mijn bijdrage aan de actie Pray for Japan.
Een goed gevoel.

Frutsel knutsel

Fröbel, frutsel, knutsel.
Lang heb ik het gelaten.
Nu doe ik het weer.

Eens kijken wie ik een blije brievenbus kan bezorgen met een zelfgemaakt kaartje!

Hart voor Japan

De televisiebeelden van de ontreddering in Japan geven mij een machteloos gevoel.
Kon ik maar iets doen!

Vanochtend kwam het antwoord in de vorm van een creatieve actie.
Kijk hier voor een prachtig initiatief.

Doe je ook mee?

Wild

Glimlachen om een houten bankje.
Ik had niet gedacht dat ik het ooit zou doen.
Tot ik hem zag, dat bankje met gestreept breisel om de armleuning.

Wildbreien, een nieuwe vorm van street art rukt op.

Heb jij ze al gespot, de kleurige buitenbreisels?

Online!

Veel tijd en nog meer energie heeft het mij gekost, maar nu is hij er dan toch: mijn eigen website.

Sinds vandaag online.

Kom je even kijken? Dat zou ik leuk vinden.

 

Koop mij!

De winkels zijn alweer gevuld met paasspulletjes.
Vandaag nam ik een gestippeld eierdopje in mijn handen. Ik bekeek een tafelkleed en aaide over een vilten mandje. Een kaarskip keek mij aan.

'Koop mij, koop mij!' riepen ze.

Bij de kassa rekende ik af: andijvie, melk en mueslibrood.
Waarom kopen als kijken al een fijn gevoel geeft?

Anders

Als een kindje in de moederschoot. Veilig.

Hoe anders moet de Japanner zich voelen, deze dagen.
Ik moet er steeds aan denken.

Roodborstje

Er ligt een brokje cake op tafel.
Roodborstje hipt er vastberaden heen, pikt en vliegt ermee weg.
Een eindje verder zit het te peuzelen.
Ik pak mijn camera, klik en bekijk het resultaat.
Op mijn schermpje staat een...mus!

Roodborstje is razendsnel gevlogen.

En dat met missend pootje.

Dichter

Ze zet een poppetje op de grond.
"Dat is de dichter."

Ongelofelijk, pas drie en een half en dan al bezig met poëzie!

Haar moeder is benieuwd:
"Wat is dat dan, de dichter?"

"Dat is de man die het hek van de speeltuin dichtdoet."

Fluitend

Fluitende vogels, zachte lucht en een vaag zonnetje. De eerste groene blaadjes en ontelbare knoppen.
Buiten koffie drinken.

Als dát geen lente is!

Schoonmaak

Ze trokken mijn aandacht in de supermarkt, de vrolijk uitziende microvezeldoekjes. Ik zou er haast zin van krijgen om schoon te maken.

Over schoonmaken gesproken: mijn kleine vriendinnetje speelde laatst met een minuscuul speelgoedhondje. Ze liet het wat heen en weer bewegen en verklaarde:
"Hij schoonmaakt zich."

Ik pak een emmer sop en zo'n gezellig doekje en dan schoonmaak ik mijn héle huis.
Of mijn halve. Of nog iets minder.

Wirwar

Vandaag blies de wind niet alleen mij, maar ook mijn haar alle kanten op. De spiegel toonde een nieuwe look: coupe wirwar. Het had wel wat.

Morgen weer?

Combi

De ondergrond van dit kaartje maakte deel uit van een groter werkstuk. Keurig opgeborgen zat het samen met andere grote stukken in een map. Laatst kwam de map tevoorschijn. Ware schatten, kwam ik erin tegen. Zonde om niets mee te doen.
Zo ontstond de basis voor dit kaartje. De slingerende 'rivier' kreeg kleurtjes en er landde een beschilderde libelle.

Een beetje oud en een beetje nieuw.
Voilá, combikunst.

Vol kleur

Een dag vol kleur: van zongeel en luchtblauw tot krokuspaars en jonge blaadjesgroen.

Bovendien lag in de brievenbus de Round Robin Envelop tjokvol moois, zoals kaartjes, lintjes, stickers en stofjes. Ik mag eruit halen wat ik graag wil houden, vul de envelop weer aan en stuur hem naar de volgende deelnemer aan het project.

Rimpels

Ze tekent. Sinds kort. Al is ze pas 3,5 jaar, ze weet precies hoe ze de pen hoort vast te houden. Het vrije handje ligt op het papier, zodat het niet wegschuift.
Ze tekent hoofdjes, lange benen en links en rechts de armen. Lange haren. Met staartjes, net als zijzelf heeft. En die streepjes door het rechterpoppetje? Rimpels, zijn dat.

Ze tekent vrij.
Durfde ik dat nog maar.

Even geduld

It's a grey day. Buiten.
Ik heb narcissen gehaald. Nu staat er een vaas vol verwachting op tafel. Knoppen klaar om open te gaan. Straks een zee van geel. Binnen.
Nog even geduld.

Doe je best

Je hebt je achter de wolken verstopt. Als ik goed zoek, vang ik een glimp van je.
Is de mist vandaag sterker dan jij?
Doe je best, zon!