Druk

Ik ben druk.
Met knippen, scheuren, plakken, kleuren.
Met schilderen, schrijven, snijden.
Met experimenteren.
Met veranderen.
Met blij zijn met het resultaat.

Ik ben druk bezig met het Mini Notebook.
Hoe meer ik ermee bezig ben, hoe leuker ik het vind!

Experimenterend rolt er zo nu en dan ook nog een kaartje uit.

Warmte

Wat hoor ik toch? dacht ik vanochtend.
Het bleek de lucht, die brak open.
Grijs en grauw maakte plaats voor zon.
Zalig, die warmte!

Niet alleen de zon zorgde voor warmte vandaag.

Vanochtend vloog mijn kleine vriendinnetje in mijn armen toen ze me zag.
Bij het weggaan wilde ze graag nog een extra knuffel.
Zo een met kleine armpjes om mijn nek.

Vanmiddag kwam er een dierbare lang niet gezien vriendin.
Ze bracht vrolijkheid mee, een prachtige pot met lavendel én een hart omspannen met wolvilt.
Speciaal voor mij gemaakt.

Mijn avond kan bij voorbaat niet meer stuk.

Beloofd

Even leek het de goede kant op te gaan vandaag.
De nattigheid bestond enkel nog uit miezerige druppeltjes.
De wind was bijna uitgeblazen.

Tot het weer begon te stortregenen.
Tot de wind de paraplu weer bijna uit mijn handen rukte.

Maar ik mopper niet:
Ik zit hoog en droog.
En morgen wordt het beter.

Beloofd is beloofd!

Verliefd

In 1993 kwam ik er voor het eerst.
Eigenlijk zou ik naar Frankrijk gaan, maar die reis ging niet door.
Het leek me niets: veel regen, weinig zon en wat viel daar nou te ontdekken?

In 1993 werd ik verliefd op dat mij onbekende land.
De glooiende, groene heuvels, de muurtjes, de step-overs, de schapen, de tearooms, de liefelijke dorpjes, de tuinen, ik sloot ze in mijn hart.

Verschillende keren ging ik terug.
De laatste keer is al meer dan tien jaar geleden.
Het verlangen blijft.
Net als mijn hoop.

Ooit gaan partner en ik terúg naar Engeland!

Aangenaam

Aangenaam warm, was het vandaag.
Zomerweer dat smaakt naar meer.

Eerst maar eens nagenieten.

Glimmend

Met ronde, rode wangen...
glimmend van trots...
bungelen ze aan hun steeltjes...

Maar niet voor lang...
Daarvoor zijn ze veeeeel te lekker!

Wanneer haar kindje kwam

Ze stond op haar vertrouwde plek: recht tegenover de ingang van de Albert Heijn.
Het miezerde, het waaide, maar zij knikte vriendelijk naar alle voorbijgangers.
Zoals gewoonlijk droeg ze het mouwloze vest.
De ceintuur stevig om haar bolle buik geknoopt.

Ze leek blij met het knuffelbeestje voor de toekomstige baby en lachte verlegen.
Ik schrok van de zwarte plek op haar voortand.
Het duurde even voor ze begreep dat ik vroeg wanneer haar kindje kwam.
Ze noemde een datum een kleine drie weken verder.

Ik kocht het Straatnieuws van haar en hoopte.
Dat ze een dak boven haar hoofd had.
Met een wiegje.

We lachten naar elkaar zonder woorden.